Dziś był szczególny dzień: minęło sto lat od przyłączenia części Śląska do Polski. Oddajemy hołd naszym przodkom: Ślązaczkom i Ślązakom, którzy podjęli dramatyczną decyzję walki zbrojnej o wybór Polski na swoją ojczyznę i przelewali za nią krew.
20 czerwca 1922 roku, Śląsk po 600 latach stał się znowu częścią Polski. Warto przypomnieć, że dał krajowi przykład dobrej pracy i napęd rozwojowy: chociaż był to najmniejszy region, zapewniał 90 proc. produkcji przemysłowej Polski. Dziś nadal pozostaje motorem gospodarczym polskiego przemysłu, ale przede wszystkim pozostaje wspólnotą wyjątkowych ludzi połączonych więzami historii, śląskiej tradycji i kultury. Z dumą myślimy, my - Ślązacy od pokoleń - o przybyszach z wielu stron Polski w ostatnich kilkudziesięciu latach, którzy mówią ze wzruszeniem: „jesteśmy Ślązaczkami, Ślązakami”.
Mam nadzieję, że ten dzień stanie się w kalendarzu polskich świąt okazją do celebracji wyjątkowości naszego regionu, z jego tożsamością, różnorodnością,
językiem i kulturą.
Aby zrozumieć złożoność Śląska warto spojrzeć na niego oczami śląskich twórców kultury: filmu, teatru, literatury, dzieł plastycznych i muzycznych, których dzieła rozsiane są jak perły w polskiej narodowej kulturze. Ale z szacunkiem i przyjaźnie warto także zagłębić się w dzieła tych, dla których jedyną ojczyzną był i jest tylko Śląsk, niezależnie od tego do jakiej tożsamości się przyznają, bo właśnie ich obecność przez wieki na śląskiej ziemi świadczy najlepiej o złożonym i trudnym pięknie naszej krainy.
Niech będzie to dla nas wszystkich czas refleksji nad dziedzictwem pozostawionym przez śląskich powstańców.
